Basarri
(Ignacio Eizmendi)

1913 (Errezil)
1999 (Zarautz)

Egile honen
beste liburuak

BERTSOA

Atano III. Bere edestia bertsotan

1949, Itxaropena

Basarri

1950, Itxaropena

Laugarren Txinpartak

1966, Auspoa

Kantari nator

1960, Itxaropena

Sortu zaizkidanak

1973, Auspoa

Nere Bordatxotik

1992, Auspoa

ARTIKULUAK

Bertsolaritzari buruz

1984, Auspoa

Kezka giroan

1983, Auspoa

ESPAÑI'KO TXAPELDUN

 

Itxumustuan

presa bizian

burruka deiak

indar dik,

euskal besotan

euskal arraunek

kemen itxua

oraindik.

 

Boga ta boga,

seme lerdenok,

erri zar onen

onetan,

ezpal zarraren

trebetasuna

erakutsiaz

benetan.

 

Kontrario latz,

beldurgarriak,

atzekaldean

utzirik,

arro ez baiña,

pozik etxera,

txapel ederrak

jantzirik.

 

Españia'ko

txapelketan or

lenengo eta

bigarren,

bear bezela

tajututzeko

denborik izan

ezarren.

 

Mendi gaiñeko

artzaiak ere

pozari ezin

eutsirik,

itxas-anaien

garaitza orrek

zorabiotan

aserik.

 

Artzai, langille

ta nekazari,

labe bateko

opillak,

beti aurrean

ikusi nairik

odol bereko

mutillak.

 

Irabazi ta

galtzeko dira

gizon arteko

neurketak;

arrokeririk

gabe, apalki,

egin bulartsu

lanketak.

 

Arraunak gora,

arraia lenen

iñoiz zapaltzen       

danean;

gero datorren

burrukarako,

saia gogotsu

lanean.

 

Gipuzkoarron

begietan gaur

lore mardulak

zerate;

zorion zuri,

Orio, eta

zorion zuri,

Lasarte.

 

La Voz de España, 1973-VIII-19

 

 

 

ESTATUTOA LENBAILEN!

 

Bein da betiko zapaltzekotan

indartu dan gorrotoa,

anai artean sendotu dedin

pakezko errespetoa,

zortzitik zazpi euskaldunek gaur

orren alde du botoa,

erri zar onek bear duana:

lenbailen Estatutoa!       

 

Nola ez gaitu minberatuko

erriaren ondamenak?

Etengabeko morrontzan gaude

len nagusitzan geundenak.

Ongi dakite zer zor daukaten

aginpidea dutenak,

orain da ordu eskuratzeko

len kendu zizkigutenak.

 

Erri aundien azpian gaude,

indarrak aiek dituzte,

txarrera jota ezer dagonik

iñork ez dezala uste;

ez gaitezela alperrik neka

ezin leikenaren eske,

gutxi gera-ta, nai dutenean

errez itoko gaituzte.

 

Goliat eta David burrukan,

zer burruka nabarmema!

Arrai aundiak txikia jaten

izaten du gozamena;

denbora joanda gero alperrik

dira negarra ta pena,

pixkaka lortu bear degu guk

batera ezin leikena.

 

Kontura zaite, urtetsu ori,

kontura zaite, gaztea,

indarkerian alperrik dala

ateak jotzen astea.

Eiztari jator, bizkor batentzat

negargarri ta tristea,

eiza eskura etorri eta

iges egiten uztea.

 

Ba-det uste on geuk autatuak

diran gidariengana,

zuzendu naiko dutela oiek

guztiz oker dagoana.

Buruz jokatuz ikas dezagun

nola egin geure lana,

nai dana egin ezin danean

egin dezagun al dana.

 

Eskarmenturik asko ba-degu

oiñez ondo ikasteko,

ogeitamaika eskutik degu

jokoa irabazteko.

Burutik sano ote gaude gu

aukera galtzen uzteko?

Garaia degu geure lurrean

zerbait agintzen asteko.

 

Eldu lanari, eldu gogotsu,

indar berriak artuta,

euskal ontzia ikus dezagun

bere kaiean sartuta.

Espartero ta Maroto nago

ikusten besarkatuta,

eun da berrogei urtean gaude

eskubideak galduta.

 

Anaiartean burrukan beti,

zer gertatzen da gurekin?

Negargurea datorkit neri

ikusten dedanarekin.

Lau katu izan eta iñola

ezin bildu alkarrekin,

arriak negar egin lezake

gertatzen zaigunarekin.

 

El Diario Vasco, 1979-V-22; Goiz-Argi, 1979-V

Garapena: Dijitalidadea SL