Anjel Lertxundi estilista bat da, gure gaurko narratiba sortzaileak dauzkan estilista oso gutxitako bat; bakarra behar bada. Eta hori guztiz garrantzitsu da. Estiloa eta hizkuntzaren moldatze egoki, beharrezkoa, azken finean bat dira: nobelak, ipuiak, poemak «egin» egin behar dira, eta ez «bota». Lertxundi egiten saiatzen da: artista bat da.

Xabier Lete
("Zeruko Argia", 1973-11-25)

Lizardi'k Zarautz zenbateraño maite izan zuan adiskide giñanok dakigu. Bere errimiña sendatzeko urte asko, ta beste maitasunak biotza asetzea bear izan zituan. Onela aitortzen du, azken aldian, bukatu gabe utzi zigun Poema-gai edo arian: «Ondaurtz (Zarautz) antziñako andregai artu-ez baten antzeko zait orain. Irizar'ekin (Tolosa'rekin) egin ditut pakeak, an sortu baitira nere auta olerkiak».

L. Ayanbe
("El Día", 1934-06-02)

Historiaren momentu baten protagonista zoroetxean dago, baina zer ikusten da zoroetxean? Bakoitzak bereari, bere lanari ekiten deutso, alderdi politiko bat be sortu dabe, hau da, kanpoan dagozanek egiten dabena egiten dabe barrukoak be. Barruan zein kanpoan bakoitzak berea egin eta defenditzen dau. Beraz, pertsonaiak berak atara dauan ondoriora heltzen gara gu geu be: Ero eta normalen arteko diferentzia kontzientzia kontua da, ez besterik.

Igone Etxebarria
("Idatz & Mintz", 1987-12)