Liburu onen garrantzia zearoko berria da (...). Liburu hau ajola aundikoa izango da.

Azpiazu apaiza
(Irakurleari, "Unamuno ta Abendats," 1958)

Anjel Lertxundi estilista bat da, gure gaurko narratiba sortzaileak dauzkan estilista oso gutxitako bat; bakarra behar bada. Eta hori guztiz garrantzitsu da. Estiloa eta hizkuntzaren moldatze egoki, beharrezkoa, azken finean bat dira: nobelak, ipuiak, poemak «egin» egin behar dira, eta ez «bota». Lertxundi egiten saiatzen da: artista bat da.

Xabier Lete
("Zeruko Argia", 1973-11-25)

Oroitzapenen eta bertso-sorten artean, hamaika kontu eta gorabehera azaltzen eta hitz neurtuz ematen dizkigu egileak. Serioak dira horietako batzuk, gaiak hala eskatuta; irakurlea irribarrez jarriko dute besteek, gertaeraren halabeharrak eta Izetaren kontaera moduak bultzatuta. Berrehun orrialdetik gorakoa da liburua, baina aise irakurtzen dena, berehalakoan. Irakurri ahala, gainera, herri baten sustraietan, igaroaren taupadetan murgiltzearen lilurak hartzen du irakurlea. Bertsozaleek aurkituko dute non gozatua lan honetan. Zarautz, Aia eta inguruetakoentzat, berriz, ia ezinbesteko irakurgaia da.

Mikel Aldalur
("Euskaldunon Egunkaria", 1998-09-05)