Edeslariaren lanak ba'dizu arrixkurik, zeapen geiegi, batez ere, gertakari nagosiaren inguruan metatzen ditunean. Gure edeslaria ordea, etzaigu ortan lerratu. Edeslari baino len olerkari izan gure au eta onetxek, nere ustez, edesgilleen kalaka-azpergarritik saiestu digu Salbatore maitea. «Instruere delectando» zioten antziñakoek edestiari buruz; eta idazleak bete-betean iritxi dizu. Atsegiñez irakatsi: bai orixe. Atsegiñik pizkorrenaz orrialde guziak irakurri ditut eta ziur-ziur esango nuke beste edozeinek ere atsegiñez gañezka irakurriko duela liburu xoragarri ori.

Andima Ibinagabeitia
("Euzko Gogoa", 1951-09)

Lertxundiren liburuak ezagutzen ez dituztenek orain daukate aukera euskal idazle handienetariko baten lanaz gozatzeko. Gure arazoez, gure gizarteaz, gure jarrerez hitz egiten die nobela honek gure kontzientziei, literaturak bakarrik dakien bezala, apal baina sendo.

Rikardo Arregi Diaz de Heredia
("El Periódico de Alava", 2003-04-09)

Pertsonaiak mundu guztitik hartuak dira, eta gehienak mende ba-tzuk atzera bizi ziren, eta garai hartako giroa eta garaia bera deskribatzeko aprobetxatzen du idazleak. Hizkera ere zenbaitetan ordukoa delarik. Tartean kontakizun eta bitxikeria asko, diamantea nola ebakitzen den erakusten digu eta zenbait landarek berekin dituzten mitoez ari da, esaterako.

Liburua irakurri ostean, ohartuko gara izenburua bera dela, lehen egiazko gezurra. Izan ere, bizitza eredugarri izatetik urrun baitaude pertsonaiak, nahiz eta kontaera bera halakoa izan. Ironia beraz, hasieratik present, irakur lagun izango da eta berarekin batera topatuko dugu umorea nonahi.

Iker Zaldua
("Noticias de Gipuzkoa", 2006-11-18)